خزان

                                    به احترام او.................

یکی در مرگِ شقایق
 یکی در فصل خزان
 و هر بار تو به من زندگانی بخشیدی! تو مهربانانه به من عاطفه بخشیدی!
 تو به من گفتی بمان
 و من ماندم!

 *مـــــاندم!*
 من ماندم که با تو بروم به سر قله احساس . که قدم بزنیم در کوچه بن بست شکوه
 خالی از شک ...خالی از ترس ...خالی ازبیم*

 *من گاه با خود می گویم:
 که چرا بین من و تو اینهمه فاصله است
 اینهمه دوری راه...
 اینهمه سختی هجر.. که جدائیم چرا؟ ..*

*روزهایی  که بی  تو  می گذرد  ... گرچه  با  یاد  توست  ثانیه هاش  
   آرزو  باز میکشد  فریاد...  در کنار  تو  می گذشت  ای کاش  ..!*