"فراق"

ببین باز هم گریه می کنم

برای تو

برای خودم

برای فاصله هایی که:

تو را از من گرفتند

و برای دختری که باد

یک شبه

همه ی آرزوهایش را

به یغما برد....

 

.................................

"باز هم تنهایی"

 

تا خواستم باورت کنم

سایه ای غریب

در قاب در ایستاد.

آنگاه:

ته مانده ی تبسم

در تزلزل بغض فروخورده ام

به گل نشست.

گریه امانم نداد.

واژه ها تپق زدند

و حرف ناگفته ام

در گلو شکست....

دیگر حضور گنگ ثانیه ها

در تلاطم دردهایم گم شد

 

چند ساعت بعد....

پلان آخر :

ردپا  . خانه ای متروک

و دخترکی تنها

که نشسته می گرید